Nam cui, etiam si merita non antecessissent, oportebat ignosci, post beneficia laedenti plus quam venia debetur.Ĩ Non pono utrique par pretium. “Hoc certe,” inquis, 2 “iustitiae convenit, suum cuique reddere, beneficio gratiam, iniuriae talionem aut certe malam gratiam.” Verum erit istud, cum alius iniuriam fecerit, alius beneficium dederit nam si idem est, beneficio vis iniuriae extinguitur. Vir bonus utrosque calculos sic ponit, ut se ipse circumscribat beneficio adicit, iniuriae demit.Īlter ille remissior iudex, quem esse me malo,ħ iniuriae oblivisci iubebit, 1 officii meminisse. Nunc coniectura tollatur et illud beneficium fuit et hoc, quod modum beneficii prioris excessit, iniuria est. Sum aut verecundia aut instantis pertinacia aut spe.”Ħ Eo animo quidque debetur, quo datur, nec quantum sit, sed a quali profectum voluntate, perpenditur.
0 Comments
Leave a Reply. |